Ik heb technische dingen altijd leuk gevonden. En mijn ouders begrepen dit en mijn broer ook toen hij altijd wat technisch speelgoed voor mijn broer meenam. En geloof het of niet, ik was dol op technische autootjes die bestuurd konden worden. Ik weet nog dat toen mijn broer en ik klein waren, mijn broer voor Kerstmis een heel leuk autootje kreeg dat je kon besturen. En hij kreeg ook een grote robot die geluiden maakte en kon lopen. En ik moet zeggen dat ik echt onder de indruk was van die twee speeltjes en dat ik er ook mee wilde spelen.

Alleen wilde mijn broer ze helemaal niet aan mij uitlenen, want hij had nog steeds de robot in zijn ene hand en de speelgoedauto in zijn andere hand. Ik kreeg wel de pop en ander speelgoed, maar de pop maakte ook geluidjes en huilde en bewoog zijn armen en benen. Dat vond ik gewoon niet zo leuk, hoewel de pop ook wel leuk technisch speelgoed was. Ik was waarschijnlijk al sinds mijn geboorte geïnteresseerd in technologie, want mijn moeder vertelde me dat ik ook hield van piepend speelgoed of speelgoed dat geluid maakte. Ik weet het, daarom ben ik na de lagere school ook naar een technische school gegaan, waar ik het leuk zou vinden.

En toegegeven, ik heb het niet afgemaakt, dus uiteindelijk ben ik naar een technische school in de stad gegaan om medicijnen te gaan studeren, maar ik heb me niet echt verdiept in techniek. Soms help ik mijn broer die werkt als monteur en hij repareert ook auto\’s en/of motoren. En mijn broer heeft ook veel met techniek, dus hij vertelde me weer dat ik soms bij hem kan komen kijken of hem kan helpen met iets simpels. Dus ik ben heel blij dat het zo gelopen is, want ik heb een baan en het is ook een grote hobby van me. En het is helemaal perfect op het werk van mijn broer. Ik ben echt heel blij dat mijn broer me daar naartoe brengt, want het is me duidelijk dat als ik zo op het werk van mijn vader zou willen zijn, hij me daar waarschijnlijk niet mee naartoe zou kunnen nemen.