Het is soms echt heel ingewikkeld en ook uitdagend met vrouwen, althans dat is wat mijn broer en mijn partner me vertellen. Ik weet niet eens waar de waarheid ligt, want het irriteert me echt heel erg en het spijt me ook, maar ik kan er gewoon niets aan doen. Toen ik een vriend had die echt heel slim was en die twee universiteitsdiploma\’s had, had ik alleen een middelbareschooldiploma, maar we konden helemaal niet met elkaar opschieten, we waren bijna vrienden tot de dood erop volgde, maar we hadden allebei totaal verschillende, verschillende meningen. Mijn vriend was meer een filosofisch persoon en ik was meer een pragmaticus.

Dus als we ergens over spraken, had mijn vriend altijd een soort van gesprek over wat als of wat en hoe. Ik weet zeker dat jullie het allemaal nog steeds met me eens zijn, en ik weet zeker dat jullie allemaal weten wat ik bedoel? Ik had nog steeds geen antwoord op de vragen van mijn vriend en dat zat me gewoon heel erg dwars. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik was er echt heel ongelukkig over, maar wat moest ik doen? Ik moest gewoon soms uren en uren naar mijn vriend luisteren om mijn vriend misschien een plezier te doen, om mijn vriend mij met rust te laten, om mijn vriend mij met rust te laten.

Uiteindelijk, na een paar jaar of zo, gingen we uit elkaar omdat het niet werkte. Zowel in onze vriendschap als omdat we elkaar gewoon niet meer begrepen. Bovendien vond mijn vriendin een partner, ze was er echt heel enthousiast over omdat ze al een paar jaar een partner had. Ze kon er geen vinden en het is logisch dat mijn vriendin een partner vond die echt op haar lijkt. En weet je wie dat was? Het was haar leraar van de universiteit. Dat verbaast me niets. Ik bedoel, ja, hij was erg knap en hij was vijftien jaar ouder dan mijn vriendin, maar echt, als het werkte, waarom niet? Elke vrouw is anders, elke vrouw verlangt naar een andere man.